jo-landia

Odgruzowujemy je powolutku, głaszczemy każdą cegłę, kamień, z namaszczeniem podchodzimy do nadgryzionej
zębem czasu deski, belki czy okucia.
Nie jest naszym zamiarem stworzenie skansenu, ale marzymy o stworzeniu własnego, niepowtarzalnego miejsca,
gdzie chętnie będzie wpadać nasza dzieciarnia z wnukami, nasi przyjaciele.
Gdzie przydomowy warzywniak roztaczać będzie zapach ziół i kopru, gdzie dzieciaki będą mogły biegać na bosaka
(a uwielbiają !) i zrywać owoce prosto z sadu;
gdzie wiejski ogród będzie przypominał moje dzieciństwo z Podlasia, w którym nie zabraknie malwy, niezapominajki,
smagliczki, floksów, goździków brodatych, etc.
Będę zbierała grzyby, robiła przetwory, nalewki, ... a w międzyczasie dekoracje ślubno-weselne, bo bez tego jednak
nie potrafiłabym żyć.

wtorek, 30 października 2012

Chustka

Nasze drogi przypadkowo zeszły się na Mazurach, które kochała.

I jakże bardzo kochała życie.

Chustka odeszła.


Autor: o
Etykiety:

9 komentarzy:

  1. ankaskakanka30 października 2012 09:35

    Przykre to. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. Baba ze wsi30 października 2012 09:37

    Czytając na kilku blogach dzisiejsze posty, nie bardzo wiedziałam o co chodzi - nie zetknęłam się z Chustką, dopiero dziś poszukałam informacji... i nie dziwi mnie taka ilość pożegnań...

    OdpowiedzUsuń
  3. Giga30 października 2012 09:54

    Niestety nie znałam tego bloga i Chustki, ale jest mi bardzo przykro, że cierpiała i odeszła na zawsze.

    OdpowiedzUsuń
  4. Maszaikasza30 października 2012 17:21

    Smutne...

    OdpowiedzUsuń
  5. Aga Agra30 października 2012 17:58

    szkoda...

    OdpowiedzUsuń
  6. Izydor z Sewilli30 października 2012 18:20

    Tak mi przykro i smutno. Znałam Chustkę z bloga tylko. Tyle wycierpiała.
    Tyle w tym roku odejść do innego świata wokół mnie...Tak żal

    OdpowiedzUsuń
  7. Blog Dominiki30 października 2012 18:34

    Bardzo mi przykro, trzymaj się Jolu, przytulam.

    OdpowiedzUsuń
  8. Joanna31 października 2012 16:03

    Czytałam Chustkę. Na zawsze zmieniła moje spojrzenie na życie...
    Asia

    OdpowiedzUsuń
  9. Ania z Siedliska1 listopada 2012 19:42

    Znalazłam blog Chustki, poczytałam i już wiem. Straszna choroba ją toczyła ale na szczęście nie była sama - miała obok siebie kochajacych ją ludzi. Smutno mi.

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)