Szczęście jest tak bardzo blisko

Drepcząc schodami z antresoli sypialnianej w sobotni ranek starałam się zanucić Barcelonę ... czy w ogóle możliwe jest zanucenie czegokolwiek przed poranną kawą? Zalałam kubek wrzątkiem, złapałam upragnionego łyka, gdy nagle z radia usłyszałam to, na co czekałam. Gwoli wyjaśnienia - rzadko budzę się z piosnką na ustach, daleko mi do melomanki, ot, taki dzień, naszło mnie.
- Marzenia się spełniają - skwitowałam mężowi.
Melodia na dzień dobry, zwiastun miłego dnia.

Genezy miłego sobotniego poranka szukać trzeba w piątkowy wieczór. Otóż zwyczajowo, po naszej kilkudniowej nieobecności w siedlisku, gdy temperatura w Domku Ogrodnika już oscyluje wokół 20 st. C, dzwonię z komunikatem do sąsiadów, że jesteśmy gotowi na ich przybycie.

Razem z sąsiadami przybył obraz Wyzebrana przejażdżka, głównie z powodu faktury i  kolorytu ramki - wg autorki dzieła, jakoby sam obraz to tylko dodatek do owych cudownych ramek ...

Zamaiło się w domku, powiało wiosną, zazieleniło, oj chciałoby się zasiąść na murawie, w rozbielonym kwieciem sadzie ...

Mąż zakochał się ... w obrazie, wspomnieniu czy marzeniu, a któż to wie? Nie pytam, sama się zachwycam, bo obrazek wprowadza pogodny nastrój beztroskiej dziecinnej zabawy. Może w szary, grudniowy, bezsłoneczny dzień to lek na chandrę?

Spowodował lawinę pomysłów, dał nam wszystkim takiego powera, że po sobotnich zakupach (przede wszystkim lnu na obicie narożnika) i obiadku, zabraliśmy się pełną parą za robotę.

Oto salonowo-jadalniany narożnik, który dysonansował z kątem do poobiedniej kwadransowej regeneracji, ew. drzemki (ten też pozostawia  do życzenia, ale jest na dalszej pozycji kolejki po estetykę wnętrz siedliskowych).

Ów narożnik z prawej, poniżej ze stołem i krzesłami.
Ponieważ zbieramy wszystko, co kto wyrzuca z mieszkania, trudno zgrać design, new look jest koniecznością.

Rozbebeszamy narożnik i działamy.

Efekty teamu, tadam:

W niedzielę dzieło dokończono - krzesła i stół do kompletu.
Zapraszam na klimatyczną sesję zdjęciową głównych sprawców dzieła renowacji.

Pozdrawiam znad stołu w kolorze cappuccino, mniam, mniam, wokół roztacza się  zapach świeżego wosku i suszących się plastrów pomarańczy, dyskretnie pomijam dymek papierosowy, bez którego nie powstałby żaden post (wytrzyjcie to myszką, proszę)

jolanda

PS. Nasze sąsiedztwo to bardzo twórczy ludzie, zajrzyjcie proszę jeszcze raz na Perspektywę by obejrzeć prace Julitki i tutaj,  mnie zauroczyły wróble na biegunach.