Bobrowy wianek

Lubię od czasu do czasu luknąć na pobliskie mokradła.
A tu coś nowego. Nieźle się boberki napracowały i widać było, że przerwałam im zajęcie.

Wióry świeżutkie, jeszcze ciepłe, jakby ciosane łyżką.
Z nich powstał wianek, a ponieważ chciałam żeby był całoroczny, to zdobienie świąteczne jest do łatwego demontażu. Jako, że niektóre wióry były przybrudzone, powoskowałam wianek woskiem pobielającym do mebli.

I poniżej w aranżacji prawie świątecznej na stole, którego po reanimacji jeszcze na dobrą sprawę nie pokazywałam, bo sprawa się przedawniła, ale mam nadzieję obfocić i zamieścić osobny post w tym temacie. Zresztą stół stoi przy schodach na antresolę póki co, bo najprawdopodobniej pójdzie do starej chaty.

I na zakończenie zmrożona choinka, którą podarowałam sąsiadce zauroczonej zalanymi woskiem tykwami.
Zdjęcia kuchni jej chaty oraz jej kadry:

Ostatnio zajmujemy się (razem) sprawami ważkimi i imponderabiliami, o czym doniesiemy w późniejszym czasie.
Ponadto chciałabym pokazać kilka wianków, szczególnie jeden, który utkałam ku potomnym, o czym również będzie wkrótce.

PS. Kadry wianka nie są najszczęśliwsze, bo w rzeczywistości nie jest taki krzywy.
Miłego dnia
jolanda