Tak mieszkają inni.
Siedlisko nr 1.
Siedlisko nr 1.
Mnie zauroczyła ława z sań.
Siedlisko nr 2 - początki metamorfozy:
A tu kot na zapiecku.
Wrócę po weekendzie.
Wiosennego zauroczenia życzę
jolanda
Musze przyznać, że robicie sobie niepowtarzalne i śliczne "gniazdko" dla siebie i gości. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńGiguniu - to nie nasze gniazdko, ale znajomych z Mazur.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam również
Jak znajomych to się nie wypowiem do końca ;)
OdpowiedzUsuńJa jestem za przerabianiem, ale troszkę mniej oryginału bym zachowała ;)
Choć te drugie zdjęcia - z kotem, już bardziej, mają urok :) Zanczy miejsce ;)
Jak znajomych to się nie wypowiem do końca ;)
OdpowiedzUsuńJa jestem za przerabianiem, ale troszkę mniej oryginału bym zachowała ;)
Choć te drugie zdjęcia - z kotem, już bardziej, mają urok :) Zanczy miejsce ;)
Pięknie, ale nasuwa mi się, że muszą sporo pieniędzy mieć ci inni.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
nie mają :D za to mnóstwo mają odcisków, blizn i ból pleców ;) kurcze a ja nawet jednego zdjęcia nie mam :)
OdpowiedzUsuńdo zobaczenia w poniedziałek na kawce?
Może mało przytulnie, ale smaku, gustu i spójności nie mogę tym "stylizacjom" odmówić:)
OdpowiedzUsuńA mnie się klimaty siedliska nr 2 bardzo podobają :))) Siedlisko nr 1 to jednak trochę zbyt duży hardcore jak dla mnie ;)
OdpowiedzUsuńHmmm... A my mamy takie sanie do wykorzystania :))))))) tylko jak będą pasować do w miarę nowoczesnego domu. Może na taras?
Cudnie to wygląda! Gdybyś ktoś tak ze 20 lat temu powiedział, że ludzie będą obory zamieniać w pałace to nie jeden postukałby się w czoło ;)
OdpowiedzUsuńJak dla mnie fantastyczne!
OdpowiedzUsuńOgrzania zimą sobie nie wyobrażam, ale to pewnie wyłącznie letnie lokum.
Mieszkałam kiedyś w czasie wakacji w stodole, spałam, mając więźbę dachową wiele metrów nad głową i wiem, że dobrze się czuję w takich przestrzeniach.
Dla tych, którzy lubią małe przytulne pomieszczenia, to chyba okropieństwo straszne! :)
Siedlisko nr 1 to rzeczywiście tylko latem zamieszkałe przez małżeństwo architektów.
OdpowiedzUsuńSiedlisko nr 2 to dopiero zaczątek mieszkania, niewiarygodne, ale dziewczyna (artystyczna dusza, to ta od aniołów, obrazów) własnymi rękoma robiła i piec, i stolarkę ... ale ... aleee ... teraz ma silnego pomocnika - bo i chłop, i architekt, i Miły. I to naprawdę niewielkim nakładem finansowym, no, ale jeszcze wiele do zrobienia.
Oglądamy, podziwiamy, ale robimy po swojemu, tworzymy swoje miejsce zgodnie z naszymi upodobaniami i odczuciami - prosty wiejski dom.
Dziękuję za komentarze.
Nauczka dla mnie : czytaj dokładnie, a nie oglądaj tylko zdjęcia :-(. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńOj tam oj tam, Giga - u Cię to poniekąd "zboczenie zawodowe".
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Super, uroki obory są jednak niezaprzeczalne. Cegła, drewno, bielone fragmenty ścian - cuda! Szczególnie urzekła mnie kuchnia w 2.
OdpowiedzUsuńBuziaczki dla Ciebie! Dominika