jo-landia

Odgruzowujemy je powolutku, głaszczemy każdą cegłę, kamień, z namaszczeniem podchodzimy do nadgryzionej
zębem czasu deski, belki czy okucia.
Nie jest naszym zamiarem stworzenie skansenu, ale marzymy o stworzeniu własnego, niepowtarzalnego miejsca,
gdzie chętnie będzie wpadać nasza dzieciarnia z wnukami, nasi przyjaciele.
Gdzie przydomowy warzywniak roztaczać będzie zapach ziół i kopru, gdzie dzieciaki będą mogły biegać na bosaka
(a uwielbiają !) i zrywać owoce prosto z sadu;
gdzie wiejski ogród będzie przypominał moje dzieciństwo z Podlasia, w którym nie zabraknie malwy, niezapominajki,
smagliczki, floksów, goździków brodatych, etc.
Będę zbierała grzyby, robiła przetwory, nalewki, ... a w międzyczasie dekoracje ślubno-weselne, bo bez tego jednak
nie potrafiłabym żyć.

czwartek, 17 listopada 2011

Dwa światy

11.11.2011 - wieczór, w domku ogrodnika zimno, ale już leci dym z komina, za 2 godzinki będzie ciepełko.
Pełnia księżyca i smuga dymu nad domkiem zachwyca mego męża. Patrzcie, jaki on romantyczny.
Brrr, nie daję się namówić by wyjść z aparatem przed domek, ale znaleźli się chętni, stąd fotka.


Jutro znów gnamy, by nacieszyć się ciszą, widokami jesiennymi, by zapomnieć o pośpiechu, pooddychać rześkim, świeżym powietrzem ... spotkać przyjaciół w świecie bez blichtru, gadek o kryzysie, metkowych ciuchach, luksusowych wozach, modnych knajpach etc.

Jakże inny jest tam świat, jakże inni są tam ludzie ...

I tak żyjemy, póki co, w dwóch różnych światach.

Miłego popołudnia i weekendu - jolanda

2 komentarze:

  1. Jestem pod wrażeniem tego co piszesz i co przedstawiasz na swoim blogu... :)
    Pozdrawiam cieplutko

    OdpowiedzUsuń
  2. Pogratuluj temu chętnemu do zrobienia zdjęcia, bo widok na nim jest wspaniały. Ja też lubię uciekać w miejsca dalekie od miasta, do innego świata. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń