Glina i beton

To było sąsiedzkie lepienie niczym niegdyś rwanie pierza czy kiszenie kapusty.
Tak mi się przypomniało, bo to było w listopadzie, ale na blogu nie pominę przecież tej radosnej twórczości.

Dwa rodzaje gliny, wypalana w piecu, część pomalowana, reszta czeka.
Próbowałam hypertufy, ale ponieważ czas mnie naglił w związku z przygotowywaniem wystawy na Festiwal Hortiterapii w Mrągowie, naprędce robiłam różności z mojego ulubionego kleju do styropianu.
Do hypertufy na pewno wrócę, bo pierwsze eksperymenty mam za sobą, wiem, że zdecydowanie dłużej musi schnąć.

Powyższy wianek robiłam na dziecinnym dmuchanym kole do pływania.Wzmacniałam taśmą do regipsów, Gdy klej podsechł, spuściłam powietrze z koła, ale i tak nie nadawało się do ponownego użycia. By je uwolnić z betonowej obręczy musiałam je przeciąć. Koszt ok. 10 zł - da się przeboleć.

Poniżej moje"betonowe" różności.

Rowki robiłam widelcem

Tu zabawa łyżką stołową

Betonowy mały wianuszek

beton malowany akrylem, zatopione liście borówki amer.

klej do styropianu z lewej, z prawej  hypertufa

I gliniany misz masz:

I ulubiona para, przy której pomogła mi Sąsiadka.
Inspiracja 

Oryginał Sarah Saunders:

Tyle z zaległości.
Padam z nóg.

Buziaki - jolanda